بند دوم از ماده ششم عهدنامه: حکم اعدام تنها در مورد جرم های بسیار خطیر(مانند جنایت علیه بشریت) و در شرایطی که جرم در تطابق با قوانین بین المللی باشد، قابل اعمال است.
بر مبنای ماده فوق: دولت ایران برای هر جرمی نمی تواند حکم اعدام صادر کند و فراتر از تعریف قوانین بین المللی عمل نماید و تمام این فاکتورها در حین صدور حکم باید در نظر گرفته شود.
· ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
· بند ۱ ماده ۶ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است. این حق باید بموجب قانون حمایت بشود. هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد.
رشد بی سابقه خشونت های دولتی علیه مردم
|
بنابراین: دولت جمهوری اسلامی ایران با اجرای مجازاتهای غیرانسانی، مانند مجازت شلاق، کتک و لکدکوب کردن اوباش (زورگیران و باجگیران) و اعدام در ملاءعام، فرهنگ خشونت و بیرحمی را در جامعه ایران ترویج میدهد و بدیهی است مرتکبین خلافهای قتل، باجگیری و... قربانیان همین فرهنگ هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر