کانون دفاع از حقوق بشر در ایران / نمایندگی ترکیه: خبرنويس !!

۱۳۹۱ مرداد ۱۸, چهارشنبه

خبرنويس !!

احمد مسجدجامعي، عضو شوراي شهر تهران: هيچ جاي دنيا با خبرنگاران اين‌گونه برخورد نمي‌شود. فعاليت خبرنگاري در كشور ما به خبرنويسي تبديل شده است و با اعمال برخي از محدوديت‌ها و سخت گرفتن بر آنها حوزه ابتكار را از خبرنگاران گرفته‌اند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

معرفی کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

انسان های آزاده و فعالان حقوق بشر

باستحضار میرساند که کانون دفاع از حقوق بشر در ایران، برای گسترده تر کردن فعالیتهای خود قصد دارد با کلیه فعالین و مدافعین حقوق بشر و رسانه های ذی ربط، همکاری و ایجاد ارتباط نموده تا با بازتاباندن هرچه وسیعتر وضعیت نقض حقوق بشر و عکس العمل های گروهی و به موقع خود به هدفش که همانا جاری شدن کلیه مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر مبیاشد، برسد.

در این راه، امیدواریم که با مطالعه موارد ذیل و آشنائی به عملکرد و اندیشه ما، با همکاری با ما در انتشار این گزارشات و فعالیت ها، همکاری نمایند.

بدینوسیله اطلاعات مورد نیاز را در اختیار شما قرار می دهیم:

1 . کانون دفاع از حقوق بشر در ایران در فوریه سال 2000 در آلمان، شهر برمن به ثبت رسیده است و آدرس سایت رسمی آن

http://www.bashariyat.de/ میباشد.

2 . اساسنامه آن در این آدرس

http://www.bashariyat.de/Asasnameh.htm

3 . منشور ما : http://www.bashariyat.de/Manshor%20Kanon.pdf در دسترس میباشد.

4 . نمایندگی ها: این کانون دارای 5 نمایندگی در آلمان و 3 نمایندگی درکشورهای سوئد، هند و ترکیه دارد.

http://www.bashariyat.de/namayandegiha.htm

5 . کمیته ها: این کانون دارای 6 کمیته مستقل می باشد که 5 کمیته تخصصی ( دفاع از حقوق زنان؛ دفاع از حقوق کودک و نوجوان، دفاع از حقوق پیروان ادیان، دفاع از حقوق جوان و دانشجو و دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی) و 1 کمیته روابط عمومی است.

کمیته دفاع از حقوق اقوام و ملل ایرانی

http://komiteaghwam.blogspot.com/

کمیته دفاع از حقوق ادیان

http://religionkomitee.blogspot.com/

کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو http://junstudkomitee.blogspot.com/

کمیته دفاع از حقوق زنان

http://frauenkomitee.blogspot.com/

کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان http://komitekoodak.blogspot.com/

6 . ماهنامه : این کانون نشریه بشریت را به عنوان ارگان همه ماهه در اول ماه چاپ و منتشر می کند.

http://www.bashariyat.de/Nashriye&Archives.htm

7 . تقویم سالیانه: این کانون تقویم سالیانه داشته و بر اساس آن فعالیت می نماید.

http://www.bashariyat.de/index-Dateien/PishBinisaal2012.pdf

8 . همکاری با سایر فعالان حقوق بشر :

1 . این کانون از اعضای موسس فعالین ایرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و امریکای شمالی است .

http://www.bashariyat.de/FaalinEurope&America.htm

2 . این کانون عضو سازمان مرکز تطابق فرهنگها در هانوفر IIK می باشد.

http://www.iik-hannover.de/include.php?path=content/overview.php&type=3&PHPKITSID=227ee7f2d12ef07e438db4a5e6449660

9 . ایجاد کتابخانه تخصصی حقوق بشر در شهر برمن و کتابخانه اینترنتی به آدرس

http://hrketab.blogfa.com/

10 . برگزاری مراسم و عکس العملها در خصوص :

1 . برگزاری منظم جلسات ماهانه هیئت نظارت و برنامه ریزی (در سال 8 بار)

2 . برگزاری کنگره هر سال یکبار ، به منظور مشارکت اعضا در تصمیم گیری ها

3 . برگزاری جلسات همه ماهه در نمایندگی ها به طور منطقه ای ( حداقل 100 نشست در سال )

4 . برگزاری جلسات سخنرانی به مناسبت های روز جهانی حقوق بشر، روز جهانی خانواده، روز جهانی کودک، روز جهانی صلح؛ آزادی بیان، قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان 67، روز دانشجو و ... توسط اعضا و با دعوت از متخصصین و کارشناسان به طور حضوری یا در پالتاک (حداقل 20 مراسم در سال )

http://www.bashariyat.de/EdameGozareshat.htm

5 . تهیه و نشر گزارشات اختصاصی سالیانه نقض حقوق بشر در ایران در موارد ( عمومی، دانشجویان، اعدام، مطبوعات، زنان، کارگران، ادیان، جوانان، اقوام و ملل ) با همکاری فعالین ایرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و امریکای شمالی ( 10 گزارش سالیانه )

6 . تهیه و نشر گزارشات اختصاصی ماهیانه، فصلی و سالیانه نقض حقوق بشر در ایران ( ادیان ، اقوام و ملل ایرانی ، زنان ، کودک و نو جوان ) توسط کمیته های تخصصی کانون

7 . صدور اطلاعیه و اعلامیه های اعتراضی و افشاگرانه برای موارد خاص نقض حقوق بشر در ایران حداقل 20 تا 25 مورد

8 . برگزاری نمایش فیلم های اجتماعی و انتقادی توسط کمیته زنان بیش از 10 مورد در سال در نمایندگی های کانون

9. برگزاری نمایشگاه های هنری (کاریکاتور و نقاشی) در خصوص مسائل سیاسی و اجتماعی و نقض حقوق بشر در ایران توسط اعضا کانون (حداقل 10 مورد در سال)

این ها گوشه ای از فعالیت های همکاران ما در کانون دفاع از حقوق بشر می باشد.

باشد که فعالیت های ما با کمک شما عزیزان بتواند نقطه اثری در آگاهی مردم ایران و جهان در خصوص حقوق بشر و موارد نقض حقوق بشر درایران باشد .

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

منشور کانون دفاع از حقوق بشر

در ایران

ایرانيان آزاده و فعالان حقوق بشر،

با توجه به نقض مستمر و برنامه ریزی شده حقوق بشر در ایران و فشارھای روز افزون سياسی، اجتماعی،

فرھنگی و اقتصادی به مردم ایران توسط جمھوری اسلامی ایران، کانون دفاع از حقوق بشر در ایران متشکل از

فعالان حقوق بشر، ایرانيان آزادیخواه و مستقل که با پذیرش قاطع اعلاميه جھانی حقوق بشر) بشرح زیر (و

ميثاق ھای آن، با اعتقاد راسخ به:

1. آزادی ھای سياسی ، فرھنگی و اجتماعی

2. برابری حقوق زنان و مردان

3. جدایی دین از دولت

4. حقوق ادیان، مليت ھا واقوام

و اقدامات زیر را در دستور کار خود قرار داده است:

1. افشای جمھوری اسلامی ایران و ارتجاع در ھمه زمينه ھا

2. تشکيل جلسات سخنرانی وتظاھرات و شرکت در تظاھرات ھمسو

3. ھمکاری و ھمياری با دیگر نھادھای حقوق بشر

4. مبارزه با انواع تبعيض (راسيسم)

5. دفاع از حقوق پناھندگان، پناھجویان و مبارزه عليه حذف سيستماتيک حق پناھندگی

ما دست شما آزادگان و فعالان حقوق بشر را به گرمی فشرده و از شما دعوت می نمایيم که با پيوستن به این

کانون، در افشای موارد نقض حقوق بشر در ایران، که به طور مستمر و برنامه ریزی شده توسط جمھوری

اسلامی ایران انجام می گردد، در کنار ھم متمرکز و تا جاری شدن اعلاميه جھانی حقوق بشر ھمراه و ھمگام

ھم باشيم.

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

اعلامیه جهانی حقوق بشر

اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر یک پیمان بین‌المللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده و شامل ۳۰ ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد. مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی‌ای را که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند، مشخص کرده‌است.

مفاد این اعلامیه از نظر بسیاری از پژوهشگران الزام‌آور بوده و از اعتبار حقوق بین‌الملل برخوردارست، زیرا به صورت گسترده‌ای پذیرفته شده و برای سنجش رفتار کشورها به کار می‌رود.

کشورهای تازه استقلال یافتهٔ زیادی به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر استناد کرده و آن را در قوانین بنیادی یا قانون اساسی خود گنجانده‌اند.

• ماده ی ۱

تمام ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق با هم برابرند. عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر برادرانه رفتار کنند.

• ماده ی ۲

همه انسانها بی هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیده ی دیگری، خاستگاه اجتماعی و ملی، [وضعیت] دارایی، [محل] تولد یا در هر جایگاهی که باشند، سزاوار تمامی حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه»اند. به علاوه، میان انسانها بر اساس جایگاه سیاسی، قلمروقضایی و وضعیت بین المللی مملکت یا سرزمینی که فرد به آن متعلق است، فارغ از اینکه سرزمین وی مستقل، تحت قیمومت، غیرخودمختار یا تحت هرگونه محدودیت در حق حاکمیت خود باشد، هیچ تمایزی وجود ندارد.

• ماده ی ۳

هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است.

• ماده ی ۴

هیچ احدی نباید در بردگی یا بندگی نگاه داشته شود: بردگی و داد و ستد بردگان از هر نوع و به هر شکلی باید باز داشته شده و ممنوع شود.

• ماده ی ۵

هیچ کس نمی بایست مورد شکنجه یا بیرحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرارگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد.

• ماده ی ۶

هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.

• ماده ی ۷

همه در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آن اند تا بدون هیچ تبعیضی به طور مساوی در پناه قانون باشند. همه انسانها محق به پاسداری و حمایت در برابر هرگونه تبعیض که ناقض این «اعلامیه» است. همه باید در برابر هر گونه عمل تحریک آمیزی که منجر به چنین تبعیضاتی شود، حفظ شوند.

• ماده ی ۸

هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم ذیصلاح ملی در برابر نقض حقوق اولیه ای است که قوانین اساسی یا قوانین عادی برای او برشمرده و به او ارزانی داشته اند.

• ماده ی ۹

هیچ احدی نباید مورد توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.

• ماده ی ۱۰

هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی کامل و برابر به دادرسی علنی و عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و مستقل است تا در برابر هر گونه اتهام جزایی علیه وی، به حقوق و تکالیف وی رسیدگی کند.

• ماده ی ۱۱

۱. هر شخصی متهم به جرمی کیفری، سزاوار و محق است تا زمان احراز و اثبات جرم در برابر قانون، در محکمهای علنی که تمامی حقوق وی در دفاع از خویشتن تضمین شده باشد، بیگناه تلقی شود.

۲. هیچ احدی به حسب ارتکاب هرگونه عمل یا ترک عملی که مطابق قوانین مملکتی یا بین المللی، در زمان وقوع آن، حاوی جرمی کیفری نباشد، نمیبایست مجرم محسوب گردد. همچنین نمی بایست مجازاتی شدیدتر از آنچه که در زمان وقوع جرم [در قانون] قابل اعمال بود، بر فرد تحمیل گردد.

• ماده ی ۱۲

هیچ احدی نمیبایست در قلمرو خصوصی، خانواده، محل زندگی یا مکاتبات شخصی، تحت مداخله [و مزاحمت] خودسرانه قرار گیرد. به همین سیاق شرافت و آبروی هیچکس نباید مورد تعرض قرار گیرد. هر کسی سزاوار و محق به حفاظت قضایی و قانونی در برابر چنین مداخلات و تعرضاتی است.

• ماده ی ۱۳

۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن آزادی جابه جایی [حرکت از نقطه ای به نقطه ای دیگر] و اقامت در [در هر نقطه ای] درون مرزهای مملکت است. ۲. هر انسانی محق به ترک هر کشوری، از جمله کشور خود، و بازگشت به کشور خویش است.

• ماده ی ۱۴

۱. هر انسانی سزاوار و محق به پناهجویی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده در برابر پیگرد قضایی است.

۲. چنین حقی در مواردی که پیگرد قضایی منشأیی غیرسیاسی داشته باشد و یا نتیجه ارتکاب عملی مغایر با اهداف و اصول «ملل متحد» باشد، ممکن است مورد استناد قرار نگیرد.

• ماده ی ۱۵

۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن تابعیتی [ملیتی] است.

۲. هیچ احدی را نمی بایست خودسرانه از تابعیت [ملیت] خویش محروم کرد، و یا حق تغییر تابعیت [ملیت] را از وی دریغ نمود.

• ماده ی ۱۶

۱. مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.

۲. عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.

۳. خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود.

• ماده ی ۱۷

۱. هر انسانی به تنهایی یا با شراکت با دیگران حق مالکیت دارد.

۲. هیچ کس را نمی بایست خودسرانه از حق مالکیت خویش محروم کرد.

• ماده ی ۱۸

هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است.

• ماده ی ۱۹

هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.

• ماده ی ۲۰

۱. هر انسانی محق به آزادی گردهمایی و تشکیل انجمنهای مسالمت آمیز است.

۲. هیچ کس نمی بایست مجبور به شرکت در هیچ انجمنی شود.

• ماده ی ۲۱

۱. هر شخصی حق دارد که در مدیریت دولت کشور خود، مستقیماً یا به وساطه انتخاب آزادانه نمایندگانی شرکت جوید.

۲. هر شخصی حق دسترسی برابر به خدمات عمومی در کشور خویش را دارد.

۳. اراده ی مردم میبایست اساس حاکمیت دولت باشد؛ چنین اراده ای می بایست در انتخاباتی حقیقی و ادواری اعمال گردد که مطابق حق رأی عمومی باشد که حقی جهانی و برابر برای همه است. رأی گیری از افراد می بایست به صورت مخفی یا به طریقه ای مشابه برگزار شود که آزادی رأی را تأمین کند.

• ماده ی ۲۲

هر کسی به عنوان عضوی از جامعه حق دارد از امنیت اجتماعی برخوردار بوده و از طریق تلاش در سطح ملی و همیاری بین المللی با سازماندهی منابع هر مملکت، حقوق سلب ناپذیر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش را برای حفظ حیثیت و رشد آزادانه ی شخصیت خویش، به دست آورد.

• ماده ی ۲۳

۱. هر انسانی حق دارد که صاحب شغل بوده و آزادانه شغل خویش را انتخاب کند، شرایط کاری منصفانه مورد رضایت خویش را دارا باشد و سزاوار حمایت در برابر بیکاری است.

۲. هر انسانی سزاوار است تا بدون رواداشت هیچ تبعیضی برای کار برابر، مزد برابر دریافت نماید.

۳. هر کسی که کار می کند سزاوار دریافت اجری منصفانه و مطلوب برای تأمین خویش و خانواده ی خویش موافق با حیثیت و کرامت انسانی بوده و نیز میبایست در صورت لزوم از حمایتهای اجتماعی تکمیلی برخوردار گردد.

۴. هر شخصی حق دارد که برای حفاظت از منافع خود اتحادیه صنفی تشکیل دهد و یا به اتحادیه های صنفی بپیوندد.

• ماده ی ۲۴

هر انسانی سزاوار استراحت و اوقات فراغت، زمان محدود و قابل قبولی برای کار و مرخصی های دوره ای همراه با حقوق است.

• ماده ی ۲۵

۱. هر انسانی سزاوار یک زندگی با استانداردهای قابل قبول برای تأمین سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، من جمله تأمین خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری است و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص عضو، بیوگی، سالمندی و فقدان منابع تأمین معاش، تحت هر شرایطی که از حدود اختیار وی خارج است، از تأمین اجتماعی بهره مند گردد.

۲. دوره ی مادری و دوره ی کودکی سزاوار توجه و مراقبت ویژه است. همه ی کودکان، اعم از آن که با پیوند زناشویی یا خارج از پیوند زناشویی به دنیا بیایند، می بایست از حمایت اجتماعی یکسان برخوردار شوند.

• ماده ی ۲۶

۱. آموزش و پرورش حق همگان است. آموزش و پرورش میبایست، دست کم در دروه های ابتدایی و پایه، رایگان در اختیار همگان قرار گیرد. آموزش ابتدایی می بایست اجباری باشد. آموزش فنی و حرفه ای نیز می بایست قابل دسترس برای عموم مردم بوده و دستیابی به آموزش عالی به شکلی برابر برای تمامی افراد و بر اساس شایستگی های فردی صورت پذیرد.

۲. آموزش و پرورش می بایست در جهت رشد همه جانبه ی شخصیت انسان و تقویت رعایت حقوق بشر و آزادی های اساسی باشد. آموزش و پرورش باید به گسترش حسن تفاهم، دگرپذیری [تسامح] و دوستی میان تمامی ملتها و گروههای نژادی یا دینی و نیز به برنامه های «ملل متحد» در راه حفظ صلح یاری رساند.

۳. پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش برای فرزندان خود مقدم اند.

• ماده ی ۲۷

۱. هر شخصی حق دارد آزادانه در حیات فرهنگی اجتماع خویش مشارکت کند، از انواع هنرها برخوردار گردد و در پیشرفت علمی سهیم گشته و از منافع آن بهره مند شود.

۲. هر شخصی به عنوان آفرینشگر، حق حفاظت از منافع مادی و معنوی حاصل از تولیدات علمی، ادبی یا هنری خویش را داراست.

• ماده ی ۲۸

هر شخصی سزاوار نظمی اجتماعی و بین المللی است که در آن حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه» به تمامی تأمین و عملی گردد.

• ماده ی ۲۹

۱. هر فردی در برابر جامعه اش که تنها در آن رشد آزادانه و همه جانبه ی او میسر میگردد، مسئول است.

۲. در تحقق آزادی و حقوق فردی، هر کس می بایست تنها تحت محدودیت هایی قرار گیرد که به واسطه ی قانون فقط به قصد امنیت در جهت بازشناسی و مراعات حقوق و آزادی های دیگران وضع شده است تا اینکه پیش شرط های عادلانه ی اخلاقی، نظم عمومی و رفاه همگانی در یک جامعه مردمسالار تأمین گردد.

۳. این حقوق و آزادی ها شایسته نیست تا در هیچ موردی مغایر با هدف ها و اصول «ملل متحد» اعمال شوند.

• ماده ی ۳۰

در این «اعلامیه» هیچ چیز نباید به گونه ای تفسیر شود که برای هیچ «حکومت»، گروه یا فردی متضمن حقی برای انجام عملی به قصد از میان بردن حقوق و آزادی های مندرج در این «اعلامیه» باشد.